İbrahim Kalın ile “Kendi Gökkubbemiz” kendine has üslubuyla düşündürmeye ve yeni ufuklara kapı açmaya kaldığı yerden devam ediyor. Bu bölümde “Kendini bilmek ne demek?”, “Nefsini bilenin Rabbini bilmesi ne demek?”, “İnsanın nefsi ve kendi aynı şey midir?” soruları cevap buluyor.
Her hafta farklı konulara değinerek yeni ufuklara kapı açtıran İbrahim Kalın bu bölümde “Kendini bilmek ne demek?”, “Nefsini bilenin Rabbini bilmesi ne demek?”, “İnsanın nefsi ve kendi aynı şey midir?” sorularını cevaplıyor.
İbrahim Kalın başlıca şunları söyledi;
“Kendini bilmek ne demek?”, “Nefsini bilenin Rabbini bilmesi ne demek?”, “İnsanın nefsi ve kendi aynı şey midir?”
Kadim yunanda Atina’da Delphi Tapınağı’nın girişinde “Kendini Bil” sözü yazar. Sokrates ve Eflatun bu konu üzerinde uzun uzun durur. Belli ki Sokrat öncesi döneme de geri giden bir sözdür bu ama herhalde en mümtaz ifadelerinden bir tanesini Sokrat’ın ve Eflatun’un felsefesinde bulmuştur. Daha sonra Aristo ve diğerleri de devam ettirmiştir aslında bu geleneği yani bu sözün ne manaya geldiğine dair felsefi öğretiyi ama özellikle Sokrat ve Eflatun’a kadim yunan düşüncesinin genel entelektüel çerçevesine baktığınız zaman insanın en önemli arayışının kendisi ile ilgili sorulara cevap vermek olduğu fikrinden hareket eder bu.
İnsan evreni araştırabilir, kozmozu, yaradılışı, eşyayı, varlıkları ve diğer şeyleri inceleyebilir ama aslolan en büyük soru insanın kendisine ilişkin sorduğu sorudur; Ben kimim? Eğer insan evrenin, eşyanın, varlığına ilişkin fiziki, bilimsel bilgileri topluyor ama ben kimim sorusuna cevap veremiyor ise o bilgi malumat olmaktan hatta faydası olmayan malumat olmaktan öteye gidemez. O bilginin amacı da son tahlilde insanın ben kimim, ben neyim, kendimi bilmek için ne yapmalıyım sorusuna cevap vermek olmalıdır.
Sokrat öncesi filozoflara baktığınız zaman presokratikler diye bilinir pitagoras, parmenides vs gibi diğer kadim filozoflara, onların felsefi programlarının merkezinde bir evren arayışı vardır. Evrenin kurucu unsurları nedir?, Ateş midir, su mudur, toprak mıdır, boşluk mudur?, Evren nasıl bir varlıktır?, Nasıl işler?, Kozmoz dediğimiz şey nasıl ortaya çıkmıştır? ki kozmoz kelimesi de düzen demektir, ahenk demektir. Kelimenin yunancadaki manalarından bir taneside güzellik demektir. Kaostan kozmoza yani kargaşadan bu güzel ahenge, düzene nasıl geçildi? bunu ne sağladı, kim sağladı? sorusuna cevap ararlar presokratik filozoflar. Bu arada parantez içinde şunu da söyleyeyim (bu kozmoz kelimesinin aynı zamanda güzel yani ahenkli olanın güzel olduğu, güzel olanın da ahenkli olduğu manası modern dillerde kozmetik kelimesinde de devam eder.) Kozmetik de güzel demektir aslında insanların güzelleşmek için kullandığı malzemeler yani vb başka şeyler…
